harrika. 1 . harrika. adlag. (TE). A pedradas. San Esteban, lehelengo kredo barrixagaittik bizixa emon eban gizona, harrika hill eben. / Gutxi falta izan ei jakuen harrika hasteko be. (Zirik 40). 2 . harrika. adlag. (NA). Agarrar la pelota y lanzar (no permitido en la pelota a mano) . Pelotako berbia da. Joko zikiña esku-pelotan: pelotia harrika jaurtitzia Pelotia harrika jaurtzia, atxiki da hori. Ik. eskuzabal hartu / jo, atxiki. harrika bota / jaurti. esap. (TE). Tirar, arrojar. Bere ondasunak harrika jaurti zittuan eta gero eskian agertu zan. harrika egin. dio ad. (TE). Apedrear, tirar piedras a alguien o algo. Erromerixatik neskiari bere etxerutz laguntzera juan, eta auzoko mutillak harrika ein zetsen.