ibilkor. izond. (TE). Andarín,-ina, andariego,-a . Ibiltarixa, asko ibiltzen dana; ibiltzen zalia dana. Ibilkorra, demoniua, leku baten eziñ iraundakua. / Bizkorra, ameskorra, ibilkorra... Ik. ibiltzaille, ibiltari.  Ibilkor eta ibiltzaille baiño arruntagua: ibiltari.