higoindu, higointze (higoindutze) [higuindu]. da/du ad. (TE). Asquear(se); repugnar, dar asco. Orduantxe higoindu nintzan betiko. / Bere berba legun guzurrezkuegaz, higoindu ginduzen betiko. / Jateko larregixak dakar higointzia. / Bestiak higoindutzia gura eban, bera bakarrik gelditzeko.