ikaratu, ikaratze ( ikaratutze). da/du ad. (TE). Temblar; asustar(se), dar miedo; asombrar(se), impresionar. Ikaratu ninduan harek zittuan ondasunegaz. / Ha zan ikaratutzia Parisera lehelengo bidarrez juan giñanian! / Guzur batzuk esanda gu ikaratzia pentsau eban . Ik. harrittu, zurtu.