hildako. iz. (TE). Muerto,-a, difunto,-a. Lehenago, hildakuak berriz agertzen ziran euren ezagunengana. / Hildakoz beteta geldittu zan gerria izan zan tokixa. / Hilla (hildakua) zulora; eta bestiok ahal dan artian bizi izatera. Ik. hil.