ingirau (ingurau, inkirau), ingiratze [inguratu]. da/du ad. (TE). Arreglárselas, apañárselas; agenciar, conseguir. Hor konpon! Oiñ heu ingirau hari ahal duan bezela. / Txikiñari gertau jakon gatxenian ingiratzia. / Sanjuanak urreratu ziran eta zine modurako makiña bat ingirau eben. (Zirik 44). Ik. jirau, inguratu.