almuhada. iz. (TE). Almohada. Eta toki batera heldu zanian, euzkixa sartu zanetik bertan gaba ein gurarik, hartu eban almuhadatzat hango harri bat buru azpirako, eta bertantxe lotaratu zan (Gen. 28. 11). Ik. belarrondoko, buru-azpirako, buruki, buruko.  TEn sasoian almuhada erabiltzen zan belarrondoko eta buruko be esaten zan arren. Belarrondoko ez zan asko erabiltzen matraillekua esan gura daben berbian homofonua zalako; eta buruko ostera, gehixago erabiltzen ei zan.