2 . jardun. 1 . jardun. iz. (TE). Charla, conversación; discurso, sermón; murmuración. "Lo gue se habla" (TE, 460). Alperrik ondo ein, jarduna ez da faltako. / Ostatuko nausixa be hurreratu zan euren jardunak entzunaz. (Zirik 33). / Mahaiko jarduna biztutzeko esan zetsan txantxetan: [...]. (Ibilt 468). / Liburuko ipuiñlari ta entzunlarixak alkarregaz erabiltzen daben jardunian. (Ibilt 454). 2 . jardun. iz. (NA). Trabajo, ocupación, tarea. Ep! zer?, ondiok ez gara hasi jardunian?. / Testigu aurrian eiñ biharra ezkutuan eiñ biharreko jardun hori. (Ibilt 455). jardun-leku. iz. (TE). Mentidero; tertulia. Hárek batzen diran lekua, nun-nahi, jardun-lekua. Ik. guzurtegi.  Honen sinonimua gehixago erabiltzen ei da/zan; gaur egunian, ez bata eta ez bestia ez dira egunerokuak. jardunbihar [jardunbehar]. iz. (TE). tener que murmurar; murmuración, chismorreo, habladuría. Jendian jardunbiharrak galdu eban bere onenian. jardungura. iz. (TE). Ganas de criticar, de censurar, de cotillear, de murmurar. Ez jako falta jardunguria harek eitten daben guztian kontra. jardunian egon / ibili [jardunean egon / ibili]. da ad.-esap. (OEH). Hablar, conversar, ocuparse de. Beti holan eingo baneukek ni bai gizona formala, auzuak pe ez litzakiaz jardunian ibiliko. (Zirik 25). jardunkerixa [jardunkeria]. iz. (TE). Habladuría, cotilleo, murmuración. Zuk esan dittuzun gauza guztiak, jendian jardunkerixak. jardunkizun. iz. (TE). Comentario, asunto, tema [de conversación]. Haretxen ezkontziak, jardunkizuna ugari emon dau behintzat.