jatun. 1 . jatun. izond. (TE). Que come mucho; comilón,-a, tragón,-a. Jataillia, asko jaten dabena. Bere bizi guztian izan zan jatuna. / Beti izan naiz jatun txikixa. (Zirik 102). Anton. jangarka. Ik. janzale. 2 . jatun. iz. (TE). Comensal. Hamairu jatun ziran Azkenengo Afarixan.  Ez da normalian erabiltzen.