katigutu, katigutze (katigututze) [gatibatu]. du ad. (TE). Apresar; aprisionar; encarcelar; castigar, sancionar. Preso hartu. Alkar aittutako lagun askon artian katigutu eben. / Beste naziño baten oratu eta katigututzia, ez da legezkua. / Guzurrakin katigutzia, bi bidar txarto eiña. Ik. kerizpian sartu, morroillopian sartu.