keriza [geriza]. 1 . keriza (kerixa, keiza) [geriza]. iz. (TE). Sombra. Txakurra, kerixia guran dabill hara eta hona. / Hotza eta kerizia dozu hortiko aldetik. / Joxe Mokoren kerizia ikusi orduko. (Zirik 68). 2 . keriza [geriza]. iz. (TE). Reparo, aprensión, preocupación. Kerizia dauka neregana agertzeko. / Itandu zetsan errenteruari, ez keriza barik, nundik eta zelan hainbeste ongarri. (Ibilt 466). / Errezoi batek emoten desta kerizia. (Ibilt 481). kerizia egin. 1 . kerizia egin [geriza egin]. esap. (TE). Hacer sombra. Pareko etxe haundixorrek kerizia egitten dau. 2 . kerizia egin [geriza egin]. esap. (TE). Imponer respeto, hacer sombra. Norberaganako errespetua erakutsi. Gazte agertu arren, kerizia eitten zetsan nausixari, ikusten ebalako zer izango zan denbora asko baiño lehen.