anai (anaixa) [anaia]. iz. (TE). Hermano. Munduko danok Adamengandikuak garanetik, danok anaiak. / Bihar detsegu auzokoeri, anaiegaz dogun hartu-emona.  Oso gitxik darabixe anaixia, anaixa bat amaierako '-a' berezkua balitza lez. Artikulua hartzerakuan gehixenak anaia egitten dabe eta banaka batzuk anaixa. / Neba ez da erabiltzen.