ligar (liar, lier) [legar]. iz. (TE). Cuajo. Ardi-esnia eta ligarrakin eitten da gatzatua. / Ba, gaztaia izeten da, jatxi ardi-esnia, ezta? Ta gabekua ta goizekua edo... batera. Gabekua hoztuta egoten da ta goixekua epeltxuagua, baiña pixkat epela, larregi barik e! Tamaiñotxo bat, eskuakin edo hatzapartxuakin, edo zeozekin igarten jako tamaiñua, ezta? Ta gero emoten jakon liarra. Liarra badakizu zer dan? Eta harek bihar zittun ordu-erdi, ordu bete do zertzen, gogortzen. Ta gero gogortutakuan apurtu. Ik. legar.