2 . maillatu [mailatu]. iz. (TE). Abolladura, magulladura, contusión. Zidarrezko pitxar honek maillatua dauka ertz baten. / Hori pieziori ikusi dotenian bildurtu nok, ze, maillaturen bat eukala begittandu jatak eta; baiña begittanziño bat besterik ez dok izan. / Hau ez dagok ondo, maillatua jaukak. Ik. maspil, maspildu.