mieztau, mieztatze. du ad. (TE). Lamer, chupar. Katu emiak, mieztauaz garbittu eta apaintzen dittu bere umiak. / Txakurrak, ogixa emoten detsan eskua mieztatzia dau berezkua, esker onekua dalako. Ik. miezkau.  Gehixago entzuten dira miezkau eta miazkau.