moltsotu, moltsotze ( moltsotutze) [multzotu]. du ad. (TE). Amontonar, acumular, juntar, agrupar. Moltso bihurtu; nahastian pillatu. / "Amontonar sin orden" (TE, 559). Lehelengo moltsotu zittuen gauza guztiak leku baten, eta gero partilluak (egin). / Lehelengo zeregiña, moltsotutzia, eta gero bihar dan moduan apartatzia. Ik. metatu.