motxaillatu, motxaillatze ( motxaillatutze) [motxailatu]. da ad. (TE). Agitanarse; volverse descarado,-a; hurtador,-a [fig]. Motxailla bihurtu; Irudizkoa: lotsabakotu. Soldautzan, guztiz motxaillatu zan lehen apala zana. / Ez jata mira eitten, jende haren artian motxaillatutzia. / Bihar eban gizajo harek apur bat motxaillatzia.