muga. 1 . muga. iz. (TE). Frontera, límite, linde; mojón. "Señalando un límite" (TE, 563). Erosi eban saillari, muga bat ipiñi zetsan jira guztian. Ik. múgarri. muga askoko lursaila © Asier Sarasua 2 . muga (mua). iz. (ETNO). Muñón de tierra; ribazo. Eibar ingurukua modoko leku aldapatsuetan, lur saltuak egoten dira. Mugak berezkuak izan leikez, baiña baitta personiak egindakuak, maldia murrizteko, soluak maillakatzeko. Ik. mota. mugia aztartu. du ad. (ETNO). Escarbar con los cuernos en un muñón de tierra. Ik. aztarka egin, adarka jardun, iñuska egin.