nahiz. junt. (TE). Aunque; ni aunque. Ez neuke eingo gauza hori, nahiz errege jaunak aindu. / Mendi sikuren batian edo nahiz desiertuan bertan basamortuak zihar ebillen. (Zirik 18). / Emaztia bihar baiño gehixago maitte izan arren eta nahiz barruan gogor mindu honen guzurrak. (Ibilt 479). nahiz da (nahi tta) [nahiz eta]. junt. (TE). Aunque, si bien. Nahiz da harrixa, ez dot galduko nik gaurko erromerixia. / Nahi tta urrezkua izan, kaixolia kaixola. / Banoia, nahi tta hill! / Hor behin betiko esanda: ezetzian nago nahiz da hill! nahiz dana [nahiz den]. esap. (TE). Sea lo que fuere. Nahiz dana: guazen gu behintzat. Ik. dana dala, nahi tta nahi dana.  Arruntagua Eibarren dana dala. nahiz... edo.... junt. (OEH). Bien bien; sea sea. Larregi ekixan berak, nahiz tximiño jantzi edo odoloste jantzi [...] ezautuko ebena. (Zirik 103) nahiz... nahiz.... junt. (OEH). Bien bien; sea sea. Nahiz estaziño batian ipiñi ta nahiz bestian ipiñi, beti prantsez joten dau. (Zirik 64). / Nahiz laguna edo nahiz ostiantzekua, harentzat bardin zan. (Zirik 33). / Nahiz ardau txarra ibilli edo nahiz ona, bere bezerueri aitzen emoten zekixana zan. (Zirik 69). Ik. nahi... nahi..., zein.