apopillo. 1 . apopillo (apupillo) [apopilo]. iz. (TE). Huésped; pupilo,-a. Ostatu hartuta daguana. Zuk diñozun gizona, gure apopillua da. / Tripia bajatzia nahi bok (nahi badok) etorri hari apopillo neu nagon lekura, laster argalduko haiz. (Zirik 57). 2 . apopillo (apupillo) [apopilo]. iz. (EEE). Ratónes y "huéspedes" semejantes. Etxietan ibili izaten diran sagu eta antzerakuegaittik esaten da. Hor etxian aspaldixan apopillo ugari dabik. apopillo-etxe. iz. (TE). Casa de huéspedes. Alargundu zanian, apopillo etxia ipiñi eban.