norbera (nobera). izord. (TE). Uno mismo, una misma, cada uno,-a, cada cual. Iñori hasarre eitteko, lehelengo norbera bihar da izan oratu-leku bakua. norberan [norberaren]. izond. (TE). Propio,-a; de uno mismo, de una misma. Genitibo markadun formia da. Lana seguru, irabazixa nahikua, etxia norberana eta zahartzara jai: hor makiñatxo bat neke, kartzela eta urkamendigaz bideratutako bentajak gaurko bihargiñantzat. norberan burua erakutsi. esap. (EEE). Mostrarse, hacerse notar, destacar, aparecer. Nunbaitten azaldu, norberan burua nabarmendu, agertu. Eusko langilleak! Gaur da eguna zuen buruak erakusteko Eibarren!. norberan buruari gitxietsirik. esap. (EEE). Con complejo de inferioridad, acomplejado,-a. Norberan burua gitxiagotzat izanda. Herrenka eitten ebala eta, bere buruari gutxietsirik bizi zan. norberan kontura jarri [norberaren kontura jarri]. esap. (TE). Ponerse a trabajar por cuenta propia. "Común en la armería, cuando lo ideal para todos era trabajar por cuenta propia" (TE, 578). Ofiziua ikasi ondo eta gero norberan kontura jarri.