obrero. iz. (TE). Obrero,-a, operario,-a, trabajador,-a. Lanbide jakin batian jornal-truk diharduana, batez be industrian biharra egitten dabena. Jesukristok be luzero, obreruan bizimodua eiñ eban. Ik. bihargin, langille, opiziale.  Bihargiñen arteko giruan eta euren aldeko burrukan hartu izan dau benetako zentzuna eta indarra.