oztoztan [ozta-oztan]. adlag. (TE). Con gran dificultad, difícilmente, a duras penas. Oztoztan nabill hanken gaiñian. / Oztoztan izan dau nahikua emon detsazun dirua. / Oztoztan zutintzen zan, baiña tentetu arren, ezin zuzendu gizonori. (Zirik 147). Ik. tikili-makala, apenas.  Gehixago erabiltzen da justu-justu.