pena. iz. (TE). Pena, pesar, disgusto. Orduan nik neukan penia, eziñ esandakua. Ik. atsekabe, nahigabe. pena emon [pena eman]. dio ad.-esap. (OEH). Dar pena. Hain ardau ona dagok eze, pena emoten jestak saltzia. (Zirik 70). pena hartu. du ad. (TE). Sentir, lamentar; dolerse, apenarse. Pena haundixa hartu genduan jakin genduanian sortu jakon okerra. / Pena hartu diat Benantziori gauza ori gertatzia. (In Zirik 97). penaz. adlag. (OEH). Con pena. Eta Azkue zana penaz ei zan Capilla Sixtina ikusi barik itxuli biharrez. (Zirik 89).