Eibar aldeko hiztegia
pote [poto]. iz. (TE). Bote. poteka (potian-potian, pote, botian-bote, bote). iz. (ETNO). Juego de pillar: se utiliza un bote al que se le da una patada, y mientras el que se la queda va a por él, el resto se escapan. Jokua da.
Guk eitten genduan: panaderixia badago, Isasikua, han goixan... "Don-don Beledon" eiñ. Neri tokatzen bajatan, hartu potia ta bota beheraiño; orduan ni billa. Ni billa noian artian, bestiak ezkutau. Gero nik hartu potia ta nere lekura noian, baiña harek topau ein bihar nittuan... Bittartian beste batek urten eta potia hartzen baestan, ba, barriro neu katibu. Neuk harrapatzen banittuan, harrapatzen nebana ha gelditzen zan potiakin. Poteka zan hori. potekara. zenbtz. (NA). Bote de medida para bermejuelas. Ezkailluak, agorrian, ras-ras! potiak!: potekaria izaten zan neurrixa. Pipar-potia? haraxe! Gero, tabernetara saltzera.. / Potekara bi eztitxuk mediku bati eruateko, hónek bakarrik eskintzia lotsatzekua be badok. (Zirik 36).
potia pote, nahiz pipar eta nahiz tomate. esap. (TE). "Frase pasada a proverbio, de una conocida anécdota local, y que se dice para significar que a lo regalado no vale hacer distingos" (TE, 633).
Esr. Potia pote, nahiz pipar eta nahiz tomate, eta laga nahi ez badozu.
|