talaixan ibili / egon [talaian ibili/egon]. esap. (TE). Andar espiando; estar al acecho. Gure katua, egun guztian dago sago zuluan talaixan. / Etxian ebela neskame mardo eta itxura onekua, senarrak, gor ta guzti, begixa jota eukan eta bittarte guztietan haren talaixan ebillen. (Ibilt 470). / Dukesia, Zaldunan talaixan, zeiñ oindiok festara heldu ez zanez, bere ikusieziñaz itto bihar ebala aurkitzen zan. (Ibilt 486).