arlote. 1 . arlote. izond. (TE). Harapìento,-a, andrajoso,-a, desaliñado,-a. "Un mal vestido, un desaliñado, un vestido con prendas de caridad y moralmente corresponde a eso" (TE, 159). Arlote eskeko bat dirudixala agertu da. / Ta, gu ezin geike haintxiñako moduan ibilli; ez horixe. Sinistiak pe... lehenguak hain arlotiak zirala: Kursis.  (Zirik 85). Ik. fardel. 2 . arlote. izond. (TE). Deslucido,-a, descuidado,-a. Erromerixa arlotia izan da gaurkua Azitaiñen. / Gizon arlotia zagoz gaur. / Izan be, ohittura arlote txamarrak dittugu. (Zirik 115). arlote usain. iz. (TE). Dejadez; grosería; plebeyería. Arlote usaiña erabiltzia, zerbaitt izatia dala pentsatzen dau.