tonto. 1 . tonto [tonto]. izond. (TE). Tonto,-a, estúpido,-a, bobo,-a, lelo,-a, majadero,-a. Tontua, baiña emoixozu hatza ahora... Ik. iñuzente.  Andrazkuendako tonta erabiltzen da. 2 . tonto [tonto]. iz. (NA). Deficiente. Atzeratua, adimen urrikua. Harek kutxauak ekazen alaba bat tontia, eta gizona kantzerrakin hiltzen. Problema mordua ekazen; semia falta jakon etxetik eta estututa euan. Gabeko ordu bixetan hor diar eitten desta! Ba bestiok, giro ona euala, eta Unzagan jarritta lagun danak!. Ik. iñuzente.  Andrazkuendako tonta erabiltzen da. tonto-harro. izond. (OEH). Tonto,-a y arrogante. Tontua eta harrua Petrikillo, Sakabitxa, Trukuman da hárek zittuan medikuak, hárek, eta ez beste tonto-harro hónek. (Zirik 52). tonto-usain. 1 . tonto-usain. iz. (TE). Tontería, bobada, estupidez, disparate. Auzi ha be, bere tonto-usain bat. 2 . tonto-usain. iz. (TE). Facha de tonto,-a, pinta de tonto,-a. Dotore jantzi arren, tonto-usaiña beti. 3 . tonto-usain. iz. (AS). Modorra, somnolencia.