arlotetu, arlotetze ( arlotetutze). da ad. (TE). Descuidarse, degenerar, decaer; desasearse, volverse desaliñado. Gainbehera jausi; baldras bihurtu, narrastu. Oiñ hurrengo ikusi nebanetik hona, asko arlotetu da. / Dago, ez detsala ardura arlotetutziak. / Agertzen zan [...] oso jausixa eta arlotetua, eta ez eban izaten emazte onak zeregiñ makala lehengora ekartzen senar buru-ariñori. (Ibilt 466).