arol. 1 . arol. izond. (TE). Esponjoso,-a, blando,-a, poroso,-a. Porotsua dana, harrua. Lur baltza beti hobia labratzeko; buztin-lurra baiño arolagua beti, gozuagua. Buztin-lurra, barriz, sopindu egitten dok errez, eta gero ha labratzia, ez dok lan erreza!. Anton. sopin.  Zentzu onian edo txarrian erabili leike arol berbia. Zentzu onian, pastel arola, biguna, gozua. Baitta lur arola (labratzeko gozua, harrua), edo animalixa arolak (maittagarrixak eta uletsuak, konejuak eta bildotsak, esate baterako) (ETNO). 2 . arol. izond. (TE). Hueco,-a, fofo,-a; superficial o de poca densidad. Aldia eguan Ermuarretako ogi mardotik, beste labari batzuen ogi arolera.  Zentzu txarrian: ogi arola (larregi puztu eta mamiñik ez daukana). Baitta fruta arola (itxura ederra baiña gusto eta ur gitxi) edo persona arola (kanpolarrosia) (ETNO).