umetu, umetze ( umetutze). da/du ad. (TE). Aniñar(se), volver(se) niño,-a. Ume bihurtu. Askotan, gizon jakintsuenak be, zahartzara, umetu eitten dira. / Ebanjelixuak aintzen desku umetutzia; hau da, umiak lezkotxe garbixak izatia. / Ahal bagendu berriz umetzia... / Andria ta bixak, zihero umetuta, hasi ziran [...]. (Zirik 63).