hun (gun) [gun]. 1 . hun (gun) [gun]. iz. (TE). Tuétano. Hunetaraiñok sartu jata hotza. / Hazurretako hunetaraño zurkatxa sartuta ebala. (Ibilt 462). Ik. muin. 2 . hun (gun) [gun]. iz. (ETNO). Veta central de la madera. Bihotza. Egurrak barruan eukitzen daben egur-zan biguna. Hau egur gaztia dok eta ondiokan huna haundixa jakak. Ik. bihotz.