urdai (urdei). iz. (TE). Tocino; (plural) tripa, barriga. Baba gorrixak odolostia, urdaixa eta lukainkiakin, bazkari ederra. / Han juan ei ziran burdixakin urdei billa. (Zirik 59s). / Urten eban lauoñian erruki eske Jaungoikuan izenian, bere hamar arruako soiñan urdaixak lurra joten zetsela. (Ibilt 462). Ik. gixarra, jamoi, pernil, urdaiazpiko, urdaigixarra, hirugixarra. urdai-kallo. iz. (TE). Corteza; corteza de cerdo; pellejo del tocino. Gordeirazu urdai-kallua, mendirako oiñetakuak leguntzeko. Ik. txitxarra.