hurren. 1 . hurren. adlag. (TE). Lo más próximo, lo más cercano. Jaungoikuan hurren, Gizona. / Azkar be azkar jaso zittuen hankak hurren euan arbolarutz. (Zirik 86). Ik. hurrenen. 2 . hurren. adlag. (TE). Después, seguídamente, a continuación. Honek gauza guztion hurren, izan zan ha gure herrira etortzia. Ik. hurrengo.  Gitxi erabiltzen da hurren zentzu honetan; normalian hurrengo. 3 . hurren. izond. (TE). El/la más cercano,-a; siguiente (en el tiempo, en grado). Seniderik hurrena herri hartan, lehengusu bat. / Baiña ehizara zoiazen okasiño hurrenian, betiko moduan laguntzako banozu, ikusi eraiñgo detsut zein dan nere ixilleko maittia. (Ibilt 459).