hurreratu, hurreratze ( hurreratutze). da/du ad. (TE). Acercar(se), aproximar(se). Egun bakotxak hurreratzen gaittu Urkira. / Hurreratu nintzan ixi-ixillik... / Etxera hurreratutzia gura eban gizajuak, illuna baiño lehen. / Naziñuak alkar aittu eta hurreratzia balitz, gerra bildurrik ez genduke eukiko. / Zahartu, gaztetu, aurreratu, hurreratu, amandratu, gaiztotu. / Sanjuanak hurreratu ziran. (Zirik 44).