hutsuna [hutsune]. iz. (TE). Hueco, laguna, vacío; carencia, falta, defecto. Lekuzko esanguria dauka normalian, baiña figuradua be hartu leike. Bide hortatik hutsuna bat dago zaindu biharrekua. / Zure liburuak, nere ustez, hutsuna bat dauka. / Ba, ze esango detsut ba? etxe batek be euki leike hutsuna bat igual e, jarleko gitxi ero, butaka gitxi ero... hutsunia, e?. / Gaitz batek gortuta laga arren, ez zetsan hutsuna honek gitxitu, ez ofiziuan albidaderik eta ez ostiango gauzetan aurrera urtetzeko ahaltasun zorrotza. (Ibilt 469).