zoro. iz. / izond. (TE). Loco,-a, demente; chiflado,-a, chalado,-a. Ez dira zoruak barruan dagozen guztiak, ezta zentzundunak be kanpotik dabizen danak. / Arteraiñok zaldun kaskill zorua zan senarra, orduantxe konturatu zan [...] zer huts haundixa erebixan bere (buruan) aurka bizimodu hartan. (Ibilt 466). / Emazte ona danak senarraren burutaziño zoro guztietara apaldu bihar dau. (Ibilt 471). Ik. ero.  Eibarren zorua erabiltzen da gehixen bat, erua be entzuten dan arren: "En Eibar domina la forma [zorua], aunque suena también [erua]" (TE, 341). zoro gaizto. izond. (TE). Loco de atar. Mundua, zoro-gaiztoz beteta dago. / Zoro gaiztuori! Zeiñek detsu zuri ezer erregutu! (Ibilt 477). Ik. zoro huts. zoro huts. izond. (TE). Loco de remate. Zoro-hutsa zan ordurako be, nahiz solte ibilli. Ik. zoro gaizto. zoro-haixe. 1 . zoro-haixe. iz. (TE). Ganas de hacer locuras. "Vena de hacer locuras" (TE, 742). Zoro-haixiak emon detsa eta ez dago sosegauko dabenik. 2 . zoro-haixe. iz. (ETNO). Viento sur. Ik. hego-haixe, andra-haixe, hegoi. zoro-usain. iz. (TE). Gansadas, tonterías, locuras. Zorokerixak. Zoro-usaiñetan dabill aspaldixan gazte hori. / Neskame gaztetxuak, aurrerapenik emon gabe jaunari ondo erantzutziakin, kontatzen zetsan dana etxeko-andriari, bixak barre eiñaz gizonen zoro usaiñen kontura. (Ibilt 474). / Gu [frailliok] bizi garala andrazkuen zoro-usaiñen pekora, eta andrakume txori-buruak zeru azpixan diran artian, beti esatia da, guk ez dogula goserik izango. (Ibilt 469).  Normalian pluralian: zoro-usaiñak.