zor. iz. (TE). Deuda; débito. Jaiotzatik dakargu zorra, zorpian bizi izateko hobiraiñok. / Iñun zorrik eztoten (ez doten) artian nere diruekin nabik, ta kitto. (Zirik 25). zor izan. du ad.-esap. (OEH). Deber algo; deber, tener que agradecer algo. Leixaltasuna zor zetsanez. (Ibilt 476). zorrak bardindu. du ad. (TE). Liquidar las deudas. Zorrak garbittu, enpaztu. Agoniakuakin zor guztiak bardintzen dira. Ik. bardindu, parra egin. zorrak egin. du ad. (TE). Endeudarse, contraer deudas. Zuen lagunari zorrak einda nator; eta ez da diruakin ordaintzen dana ein destan mesedia. zorretan. adlag. (TE). A crédito, al fiado; en deuda. Gizona beti zorretan Jaungoiko laguntzailliagaz. / Bizi guztian zorretan erosi dabe dendan. Ik. kontura, koskara, zorrian. zorrian. adlag. (TE). A crédito, al fiado; en deuda. Zorrian dabillenak gauza guztiak karuago erosi bihar izaten dittu. Ik. kontura, koskara, zorretan.