1 . agindu (aindu, ainddu), agintze (aindutze). 1 . agindu (aindu, ainddu), agintze (aindutze). du ad. (TE). Mandar, ordenar. Egin bihar dana esan edo aitzen emon. Aintzen dau alkate jaunak gaurtik aurrera dantzak goiko plazan izango dirala. / Aindutzia, batzuendako, gauzarik ederrena. / Nausixak aindutakua, ogidu biharrekua. Ik. erain, egiñerain. 2 . agindu (aindu, ainddu), agintze (aindutze). du ad. (TE). Prometer, dar la palabra. Norbaitten alde zeozer egitteko berbia emon. Bizimodu hobia aindu zetsen Ameriketan . / Aindutakua, zor izaten da. / Beste batzuendako, aindutzia erreza, ez dabelako kunplitzeko asmorik. / Aindutakua zor izaten danetik, kunplidu ein bihar da. / Heldutzeka, etortzeka, aindutzeka... 3 . agindu (aindu, ainddu ), agintze (aindutze). da/du ad. (TE). Enviar, mandar, despachar; dirigirse a. Bialdu. Noek, legorrik agertu ete zan konturatutzeko, usu bat aindu eban kanpora. / Ez jatzun oker haundixa bateronbat gurera aindutzia. / Aindutako hamabixetatik, Jakobo, nausiña, zan gure aldietara agertu zana, esaten daben letz. / Urkiolara zan aindua. (Ibilt 154). Ik. bialdu.  A(g)indu, da ad. Norabaitt jo. (Ibilt 154).