Eibar aldeko hiztegia
Bilaketa aurreratua
- a b d e f g h i j k l m n o p r s t u x z
2 . amorratu.
1 . amorratu. izond. (TE). Rabioso,-a. Txakur amorratuak, haginka ein zetsan.
2 . amorratu. izond. (TE). Apasionado,-a, acérrimo,-a ; ferviente. Hor euzkittan jarritta ikusten dozun aguria, beste denbora baten, mendigoizale amorratua. Ik. eliztar.
amorratu erain [amorratu eragin]. dio ad. (TE). Hacer rabiar, enfurecer, sacar de quicio. Jendiari amorratu eraitteko ipiñittako legia dirudi horrek.