bihartsu. 1 . bihartsu [behartsu]. izond. (TE). Necesitado, -a; pobre; indigente. Milla errial emon zittuan auzoko bihartsuendako. Ik. ezerezdako. 2 . bihartsu [behartsu]. izond. (TE). Trabajoso,-a; arduo,-a, fatigoso,-a. Saill aldatsu hau erebiltzia, oso bihartsua.