banaka. 1 . banaka. izond. (TE). Escaso(s),-a(s); pocos,-as; alguno(s),-a(s); raro,-a. Bide zuzenetik, banakia; okerretik, kabidu ezinda. 2 . banaka. adlag. (TE). De uno en uno, uno por uno, uno cada vez. Banan. Illaran jarri gaittian banaka, eta guazen barrura. / Banaka, biñaka, launaka, zortziñaka... / Bigarren --batelarixak esan zetsen-- nerekingo kontu hori banaka amaittu biharko dozuela; neretzat lotsa larregi izango litzakianetik, testigu aurrian eiñ biharra ezkututan eiñ biharreko jardun hori. (Ibilt 455). Ik. banan-banan. banakaren bat. esap. (OEH). Alguno, -a; alguno que otro. Bertako ipuiñik gehixenak Plazentziakoak izanarren, asko ta asko Eibarkuak dira, ta banakaren bat Elgoibar ta Bergarakoak. (Zirik 5).