aspergarri (aspertugarri). izond. (TE). Aburrido,-a, que aburre. Aspertzen dabena, gobaitten dabena. Liburu ha, nik aitzen doran letz, aspertugarrixa da. Ik. aspertzeko.  TEk ez dakar aspergarri berbia ez sarreran ezta ejenpluetan be; baiña edozelan be, gaur egunian erabiltzen dan formia hori da, eta ez aspertugarri.