2 . mika. 1 . mika. izond. (JSM). Llorón,-ona; quejoso,-a, delicado,-a. Negartixa. Hutsagaittik kejatzen dana eta trabarik txikixenan aurrian kokiltzen dana. Hau da hau ume mikia, hutsagaittik jartzen da negar batian. Ik. mingel. 2 . mika. izond. (TE). Melindroso,-a, inapetente; remilgado,-a. Mizkiña. Jaten oso mikia da zuen mutilla. Ik. jangarka, mizkin, mingel, jangartxu.