1 . makiña [makina]. 1 . makiña [makina]. iz. (TE). Máquina. Makiñiak gizona azpixan hartu dau. / Zine modurako makiña bat ingirau eben, nok daki nundik. (Zirik 44). / Eskribitzeko makiña moduko batekin. (Zirik 106). Makiñia martxan. A. Sarasua. (CC-By-SA) 2 . makiña [makina]. iz. (TE). Locomotora (por antonomasia). Ik. suzko-burdi.  Makiña da Eibarko berba normala, suzko-burdi sinonimua barik (TE, 667). makiña-erremintta. iz. (ETNO). Máquina-herramienta. Materixalari pieziak bihar daben formia emoten detsan makiñia. Elgoibartarrak lakorik makiña-erreminttagiñan, ez dok topauko. makiñan [makinan]. adlag. (OEH). A máquina (de escribir). Ez ei zekixan makiñan eskribitzen. (Zirik 106). makiñetako [makinetako]. iz. (TE). Operario que trabaja en máquinas. "Obrero de las máquinas" (TE, 542). Haren anaia makiñetakua zan Urkuzuan. / Eibarren, limakua, makiñetakua edo grabaukua. / Makiñatxo bat andrakume zan makiñetakua gerra-aurrian be.