mihats [mehats]. 1 . mihats (mihets, mihetz, mihatz) [mehats]. izond. (TE). Tenue, delgado,-a, poco denso,-a; ralo,-a, espaciado,-a . Zarratu berban kontrakua; landarak bata bestiagandik tarte haundixa dabena. / Bittarte zabaldun teliari be esaten jako. / "Miets: disperso, poco espeso. Bosque con arbolado diseminado. En sentido figurado se aplica a otras cosas" (JSM, in TE, 775). / "Mihetz: landarak bata bestiagandik urrin ipintzia, tarte haundixakin" (ETNO). Negu gorrixan soiñeku mihats-mihatsakin dabil koittaua. / Teliak bittartiak daukazenian, mihetza da: "miarra" ez dot sekula entzun. Mihetza da, edo tela xehia danian, fiña; ero sakuak be izeten dia fiñak -zahi sakuak, lehen etorten zianak eta-, "saku salgia" esaten zan. Mihetza danian, "salgia". / Bizarra mihats-mihatsa euki arren, egunero kendu biharra zeukan. Ik. salga. 2 . mihats (mihatz, mihets, mihetz) [mehats]. adlag. (TE). Escaso, escasamente, rara vez. Urri; gitxittan. Mihats dabil haren emotia. / Ijeliak bere uragiaz darabil gabixa mihats edo sarri, zelan gura daben mihats ipini (mihetz ipini, mihets ipini). du ad. (ETNO). Meter las plantas separadas entre sí. Landarak bata bestiagandik urrin ipintzia, tarte haundixakin.