zarratu. 1 . zarratu. izond. (ETNO). Cerrado,-a, tupido,-a. Inguru itxixa. Txakur ona! Balientia! Baso zarratuan be, barruraiño sartzen dok hau!. / Guztiz txara zarratu bat. (Ibilt 455). Anton. mihats. 2 . zarratu. adlag. (ETNO). Junto, pegado, sin mucho hueco. Landarak bata bestiagandik urrian ipintzia, tarte txikixakin. Porruak zarratu-zarratu sartzia ez da ona.