aupatu, aupatze ( aupatutze). du ad. (TE). Levantar; alabar, ensalzar. Ezin laike esan noraiñok aupatu eban sermoilari harek Bartolo guria. / Larregi aupatutzia, goragotik jausteko arriskua. / Gaurko papelen zeregiña, aintzen dagona aupatzia. Ik. jaso, goratu.