bere kautan (bere kautetan) [bere kabutan]. adlag. (JSM). Consigo mismo,-a, reflexionando a sólas. Serenuak pentsau eban bere kautan. (Zirik 55). / "Zintzuegixa naizelako pasatzen jataz neri honelakuak" esaten eban Gautxorixak bere kautan. (Zirik 26). / Behin, bere kautan euala, bat juan ei jakon, ta bat-batian soltau ei zetsan:. (Zirik 111). / Horrek bere kautetan diharduanian ausente dagola dirudi. Ik. bere kautako, nere kautakuetan, nere kautan, kautan.  Esan eta pentsau moduko berbekin erabiltzen da.  JSMek: "Equivale a berekikoetan" (TE, 767).