kautan [kabutan]. postp. Para sí mismo,-a, para sus adentros. Nork bere kautan pentsau deixala ondo zer egin bihar daben. / Horrelako iritxixak nerabixazen nere kautan. (Zirik 6). / Behin, bere kautan euala, bat juan ei jakon, ta bat-batian soltau ei zetsan. (Zirik 111). Ik. bere kautako, nere kautakuetan, bere kautan, nere kautan.  Aurretik neure, bere... dabela erabiltzen da, pentsau, esan moduko aditzekin. Nor(k) bere kautan, nor(k) bere barruan.